het gouden kalf

Ja, toen Mozes de berg afging, - pardon, afkwam ! - met die fameuze stenen tafelen,
waar kristelijke machtshebbers de goegemeente eeuwenlang mee om de oren sloegen,
ontstak hij in een spaanse koleire, toen hij zag dat z'n volk een gouden kalf aanbad...
Misschien had hij het daarboven ook zo lang niet moeten trekken, bij God-de-vader,
maar, weet ge, Mozes was 'n stotteraar: antwoorden formuleren nam veel tijd in beslag.
Zo toen God de Vader hem vroeg -na veertig (!) jaar ronddolen in de woestijn, "Mozes,
waarwildegijmetuwvolknueigenTlijknaartoe??", was die zodanig in zijn mond geblazen,
dat het er maar met moeite ùitkwam: "Naar ka, ka, ka, kaa, heuheu ! //-waarop GdV hem
onderbrak, "naar Kaänääaan?? Land van melk en honing ??! ! No problem, my friend !!"
Owee, Jahwee -tot overmaat van ramp, Mozes had wel ...California voor!! Maar terzake :

Wat is ons gouden kalf heden ten dage ànders dan die automobiel waar alles voor wijkt...
Ga maar eens nà hoe het ieder van ons in zijn ban houdt: één is al niet meer genoeg...
om ons naar 't werk te voeren, de kinderen naar school te brengen, olijk mee op reis te gaan,
om van dood- & ergernis-zaaiende rallies, & het miljardenverslindende F1 nog maar te zwijgen;
TV-programma's als Top Gear -waar ik zelfs verzot zit op te gapen; tweejaarlijkse bedevaarten
naar 't autosalon, en noem maar op: is er één ding van materiële welstand, na onderdak,
kostwinning en eten, en een beetje warmte, dat ons meer bezighoudt dan dit 'gouden' kalf ?

"Waren onze ogen niet eerder opengegaan als het een lelijk eendje of een domme ezel ware
geweest?" Sorry, aan diergelijke moraliserende toon wil ik me nooit meer bezondigen, zeker niet,
sinds mij deze namiddag het ultieme licht opging, toen ik me te voet in-a-hurry (!) naar downtown
Southampton begaf om een scheermachine te kopen (die ik per abuis overhaast thuis achterliet):
langs de weg 3 zo'n verdiepingen-hoge reuzeparkings zoals we er in Zeebrugge ook 2 hebben,
met alle soorten nieuwe wagens die nog op verscheping wachten, een wereldwijde business:
ik realiseerde mij plots dat het daaraan te danken is dat ik met zo'n comfortabel reuzenschip
de wereld rond kan meevaren... Alleen naar Japan en naar Korea worden er geen vervoerd,
daar vaart het schip léég heen, om er volgestouwd worden met Japanese/Koreaanse wagens.
Over de zevenduizend eenheden, één eenheid zijnde, de Toyota Corona van vroeger.
> 7000 - u leest goed. En niet enkel uit Duitsland, maar op de onwaarschijnlijkste plekken,
zelfs in de States worden BMW's opgeladen, zo werd me vanavond aan tafel uitgelegd.
"Mijn auto, mijn vrijheid." Ecologische voetafdruk, ja, zolang het mijn vrijheid niet raakt ?!

Eigenlijk, het beste boek(je) dat ik verleden jaar in handen had droeg als titel: "Blijf thuis!"
- waarin de bevlogen auteur de stelling verdedigde, dat alle miserie in de wereld ontstaat
door mensen die niet thuisblijven! Zou hij geen punt hebben? Geen files, geen wegdoden,
geen immigratieperikelen meer, en van BHV zou zelfs nooit sprake (!) geweest zijn zeker ?

Om middernacht verlaten we Southampton, later dan voorzien: het steekt niet op een uur.
Vooraleer de lange overvaart naar de States (via de Azoren omwille van het slechte weer)
aan te vatten, mocht de crew nog eens uitgaan om ten laatste om 23 u binnen te zijn.
Leve de automobiel !