dinsdag 22 februari 2011

kloosterleven ?

1/3e v mijn reis zit er al op: 't avveceert ! Wel met 1d vertraging tgv tegenvallend weer.
't is weer zo'n blink vandaag: ruig stormachtig weer, woeste wind en 'n woelige zee. 
wat stampen en wiggle-waggle (rollen is véél gezegd), maar wiegend lukt typen ook 
wel. Daar gaan we dus, want aan inspiratie ontbreekt het niet, na een nachtje goed
geslapen te hebben en, met op de achtergrond uit de Mac, religieuze muziek.

Kloosterleven in m'n oude dag, zou eigenlijk ideaal zijn voor mij, idd, naast de nacht, 
breng ik 3/4 vd dag in m'n kajuit door, zonder mij ook maar één moment te vervelen.
Niet in gebed, neen gij, hoewel "gym" en sauna, de stilte van 'n kapel oproepen. 
Met àl het technische vernuft, dat ik hier om handen heb (van fototoestel tot iPad) -
waar ik nog dagelijks mee worstel, het over en weer mailen en last but not least, de
blogkolom, waar ik zo'n halve dag aan besteed, zijn mijn dagen méér dan gevuld !

Het eten zal wel iets beter zijn dan in een klooster, vermoed ik;  zij het simpel, toch
héél gevariëerd, gezond, met veel keus; een mix van oosters en zweeds: geloof me,
kompleet naar mijn tand! - alleen, geen patersbier, neen, da's 't enige wat ik mis hier!
Vanmorgen bvb toast Hawaïenne, en/of gebakken rijst met eierkoek eronder -ad lib. !
een stevig ontbijt dus. De obligate porridge laat ik aan de zweden over, hoe ze daar 
-bijna ritueel, aan vasthouden, niet te geloven! melk drinken ze bij alles, ook al is er 
keuze te over aan fruitsap. Rijst ontbreekt nooit, terwille van de filippijnen garantie, 
mutatis mutandis, smörebröt vör de ... yes. Tonnen rijst moet er hier aan boord zijn, 
want die is er àltijd bij. Hoewel, veel rijst eten niet bevorderlijk is voor de goeie gang
van zaken' : de shiplag (om de overandere dag +1 u), brengt hardlijvigheid met zich 
mee, wist Lennard, de ouderdomsdeken, die het dààrom vooral een beetje beu is.
Oremus, broeders en zusters, laten we voor hem een schietgebedje prevelen.

Daar er in shifts gewerkt wordt, is de kleine eetkamer, 24u/24 toegankelijk: je vindt
er allesoorten vleeswaren, kaas en dessert in de frigo, 'powdercoffee' in de thermos, 
plus een waterkoker en zoveel soorten thee. In volle daglicht is het er gezellig tafelen.
Voor diegenen die meer gewoon zijn, staat er een koffiemachien in de lobby, die (!) 
versgemalen koffie schenkt. Je hoeft er alleen maar je kopje onder te schuiven, een 
sacraal moment, et cum spiritu tuo: je zou er zowaar een dankgebedje bij zeggen!
Ik ben in al het elementaire voorzien, mijn herder is de kapitein, niets ontbreekt me. 
'k voel me gezond & iedereen is 'aardig'. Wat moet ne mens nog méér hebben ?
Nooit honger, vanmiddag sla ik zelfs 's m'n middagmaal over, om wat op m'n lijn te 
letten, en hier een beetje met die blog aan mijn been, op te schieten en te besluiten:

Buiten het uurrooster van de maaltijden ga ik m'n eigen gang, doe ik waar ik zin in heb;
ik hoef mij.. -voor niemand te verantwoorden, zei ik bijna, maar da's natuurlijk niet waar: 
hier gelden uiteraard strenge regels. Zo'n schip is geen sinecure, 't Is op te letten, met 
zo'n 'gevaarte': zo af en toe merk ik toch wat stress ! Noorse volkeren letten goed op, 
dat kon ik vaststellen in het Arctisch museum in Rovaniëmi, Lapland (op de poolcirkel) 
hoe vernuftig en voorzichtig met de elementen en het vlijmscherpe mes van kindsbeen 
af omgesprongen wordt : "één fout kan je het leven kosten," legde vader abt, pardon, 
de kapitein uit ! Op z'n vraag welke m'n observaties waren totnutoe, was 't antwoord:
'Alles is perfect en niemand is normaal, reden waarom ik me hier perfect thuis voel!'

2 opmerkingen:

  1. Hier is moeder overste van het nonnenklooster.
    Vele broeders Rotariërs laten je groeten. Zij leven mee met, het door jezelf gekozen, teruggetrokken bestaan. Zulke originele veertig daagse vasten (?) heeft niemand je al voorgedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Alloo, mamère ! geen vasten, wel een retraite had ik zo in gedachten,
    40 d: uitgerekend een quarantaine, om z'n ziel te louteren en de rommel
    uit z'n kop te verwijderen, zijn hersenen te spoelen, ideeën te verfrissen
    en te herordenen, het kaf van het koren te scheiden, en stilaan te weten
    wat hem nog te doen staat, met beperkter middelen, zoals 'n geheugen
    dat het stilaan laat afweten. Elimineren, uit de hoorn des overvloeds die
    altijd mijn deel is geweest. Uit een ander, bescheidener vaatje tappen?
    Van welk hout nog pijlen maken, of eb ik dat al eens geschreven ? Zo zie
    je maar. Retraite ? forget it, met al de communicatiemiddelen die ik hier
    voor handen heb, is dit werkelijk niet meer mogelijk. Een halve dag zit ik
    dagelijks hier met die computer op m'n schoot, te schrijven, te mailen,
    te reageren op de blogs van Willem en van Anton, en als het schrijven
    stilvalt (daarvoor moet ik echt omvérvallen van de slaap !) heb ik nog de
    Knack en een paar 'zelf gedeclareerde kwaliteitskranten' (Meulenaere).
    Ik zie me genoodzaakt mijn patersriem aan te snoeren om voor mezelf
    een dagschema in te voeren met hoogstens x uur "computertime", zoals
    ouders tegenwoordig hun computerfanaten van kinderen moeten
    opleggen. Bonne nuit, Mamère ! Je vous aime beaucoup, tu-sais.. zong..

    BeantwoordenVerwijderen