zondagmorgen. Doodse rust. niemand te zien. Geen kat in de sauna.
telefoneren naar huis. even op de brug langsgaan om te checken :
Magnus, 1e stuurman, jonge goedlachse blonde scharrekop,
staat er alleen en heeft op z'n eentje het schip en ons lot in handen..
(allez, tenminste zo lijkt het -maar is het natuurlijk niet !)
pos 32° NB// 34 °WL: right in the middle of the ocean.
diepte 3.500 m; slechts I knoop stroming tegen:
snelheid: 16 knopen // speed over the ground: 15 kn.
mooi weer, volle zon / ondertussen is het al heel wat warmer.
al drie ochtenden naeen ontwaak ik zonder iets van beweging te voelen:
ongelooflijk hoe ze dit schip weten te navigeren. Bijwijlen geruisloos bijna.
er staat nog lichte regelmatige swelling schuin tegen in een hoek van 20°:
betekent zachtjes wiegen. pas voor dinsdag wordt woeliger zee verwacht.
de klok werd vannacht weer 'n uur teruggedraaid: GMT -3.
Vandaag verjaart m'n petekind Sepke, eerstgeboren kleinkind, 13 jaar !
Geboren 13 feb, om 13u13min, na 13 u arbeid en een dracht van 13 md ...
dochter van Willem en Haïke, toen zij evenveel jaar terug bij ons in Brugge
assistente in opleiding was op de afd. psychiatrie van het AZ Sint Jan.
Eigenlijk moest ook de moeder in de bloemetjes gezet worden die dag !
Zo, dan heb je toch een kleine zondagse bespiegeling mee van me.
Guido,
BeantwoordenVerwijderenMet veel belangstelling volg ik het relaas van uw ervaringen op de boot Oberon.Maar als ik uw tocht - voorlopig- afweeg tegen de avonturen van Willem en co, moet ik uw solocruise eerder vergelijken met het risicogehalte van een oud mannetje in een rolstoel voortgeduwd door een huppelende verpleegster op een glad asfaltwegelte in een rustig park.
Maar toch benijd ik u om de opportuniteit die je werd geboden en die je ook gegrepen hebt. Zelf had ik graag in mijn oude dag de Trans-Siberische express trein van Moskou tot Vladivostok genomen, kwestie om toch iets van de wereld te zien. Maar diezelfde opportuniteit is (nog) niet bij mij langs gekomen.
Trouwens, ik ken dat volkje van die grote cruiseschepen: ik zie ze dikwijls aan het Noorderterras in Antwerpen, die Amerikaanse oudjes, voorzichtig van de loopbrug afschuifelen om dan voor één dag de bus naar Brugge te nemen.En gij, en dat zit voorzeker in uw genen, doet juist het omgekeerde.
Maar ge zit , goed omringd door alle mogelijke technische snufjes, in uw luxe kajuit en luie zetel de wereld te overpeinzen. Ge hebt wat ge altijd hebt gedroomd: even weg van dit saaie ondermaanse en (tenminste voor enkele maanden) leven op een roze scheepswolk, wel wetend dat ge altijd terug kunt keren naar uw vertrouwde haardstee.
A propos, hier bij ons gaat alles ook goed! Ook wij, mijn fietsvrienden en ik,filosoferen er eveneens steevast op los: over de politiek, het geloof, de files, de ondergang van het Avondland…Bloggen doen wij daar niet over, er wordt al zoveel getwitterd en gekwetterd. Wij drinken er gewoonlijk een blonde Leffe op!
Goede vaart,
Uw schoonbroer Jempie