Il ritorno de Ulysse in patria

Reizen is de 'real thing', reageerde Willem fel, op wat ik daar laatst schreef !
Op 'n reactie van Leonie en Adam, van de 'Elena', medereizigers van Willem, 
waar ze samen mee voeren tot Tonga, eiland waar wij nu ongeveer passeren, 
heb ik ondermeer het volgende geantwoord (naast wat je kunt lezen als reactie 
op de vorige blog) - n.a.v. een prachtige, aangrijpende tekst. 


Over Griekse literatuur heb ik in mijn latijn-wiskunde humaniora weinig gehad, 
maar van de reizen van Odysseus, heb ik in de loop der jaren, wat opgestoken, 
omdat dit ondermeer in muziekdrama's, toneelstukken en opera's terugkomt. 
Wist je dat Ulysses zelfs de haven van Vlissingen aangedaan heeft !? Die van 
Zeeland, waar ik heel wat vrienden heb (RC Middelburg), weten dat zeer goed !
Hij gaf er zelfs zijn naam aan: oorspronkelijk "Ulyssingen"! geloof het of niet !!


De veelzeggende tekst die geciteerd wordt, hangt in de Elena niet voor niets
aan de deur, vermoed ik, want ook mij komt die over als een soort openbaring: 
allengs ervaar ik meer en meer welke diepmenselijke rijkdom scheepje-varen
met zich meebrengt, en het begint mij stilaan te dagen, dat dit zoiets als een 
goed bewaard geheim van zeevaarders is, om van economische rijkdommen
nog maar te zwijgen, cfr de handel in specerijen destijds. Nu zijn 't auto's enz.


Meer en meer begrijp ik Ulysses: dat die zwerver niet 'gepresseerd' was om
naar huis te keren! Hedwig zal even geduldig op mij wachten als Penelope, 
zeg ik tot mezelf: in één van haar reacties een paar dagen terug, sprak ze me 
trouwens al ààn, met "Odysseus"! Entre bon entendeurs: één woord volstaat 
voor een goed verstaander, zeggen ze bij ons ! No hurry, indeed, lees maar !
"But don't in the least hurry the journey :
better it last for years, so that when you reach the island you are old,
(and) rich with all you have gained on the way.."
...een niet mis-te-verstane boodschap, een onverbloemd advies, en, 
gezien ik me bijlange nog niet oud voel... neemt de verleiding gestaag toe !


'Il ritorno de Ulysse in patria', late opera van Monteverdi, een meesterwerk, 
componeerde hij toen ie ook al van jaren was, zo'n 70, maar blijkbaar nog
niet uitgezongen -hoewel het die frisheid van zijn eerste baanbrekende 

opera, L' Orfeo (1606 : hij was toen 30), niet meer heeft. Ver even oud,

ondervond ik de inspiratie, in vergelijking tot vroeger al fel tanend, maar, 

als ik zo voor mijn laptop zit, en aan viooltjes denk, komt ze al doende, 

de muze, en voel ik me, zoals in het liedje, 'net als een koning zo rijk'. 

Vooral als ik wat reacties of mails binnenkrijg. 

We reizen niet meer om te leren, maar in mijn 'oude dag', 

kan het misschien nog, om wat inspiratie op te doen..